Kurtar derneği sayesinde kurban bayramında Suriyedeydim. Ne işin var Suriye’de diye soranlar ve ayrıca yadırgayanlar, hatta iyi gezmeler diyenler oldu. 🤷
Tek kazancım hayra ortak olmak, dua almak değildi, ders niteliğinde çıkarımlarım da oldu.
Suriye’de henüz hayatın devam edebildiği -nasıl devam ettiğinden kısaca bahsedeceğim – bir kaç ilçe ve köy gördüm. Devletsiz bir toprak, üzerinde onlarca ayrı silahlı örgüt ve topluluk, mermi delikleriyle dolu duvarlar, bir kaç yıl önce yakınları gözleri önünde katledilmiş çocuklar, her köşe başında eli silahlı kamuflajlı askerler, gözlerini bile zor gördüğüm kıyafetleriyle dahi sokağa çıkamayan kadınlar, renksiz, solgun, üzgün, yoksul bir şehir..
Suriye’ye gidiyorum diye, beni çatışmanın ortasına gönderiyormuş gibi yolcu ettiniz 🥲 Tedirgin ve ön yargılı gitmiştim. Çobanbey sınırından geçtikten sonra mayınlı topraklar başlıyor evet ama Türk Bayrakları’nı daha da sık görmeye başlıyorsunuz. ♥️ Kırık dökük minarelerden ezan sesleri, tekbirler.. Sokakta koşup kendince eğlenen çocuklar.
IŞİD büyük zarar vermiş, izleri silinmeyecek hikayeleri olmuş hayatta kalanların.. Ama o kadar güçlüler ve mutlular ki, bugünleri görebildikleri için şükrediyorlar.
Kurtar derneği gönüllüsü, Zeytindalı Harekatının ilk şehidi rahmetli Musa Özalkan’ın, Dernek Başkanımız Çağrı Reis’e bildirdiği vasiyeti üzerine, dernek Çobanbey’e bir kültür evi açıyor. Kütüphane, bilgisayar salonu, misafirhane, konferans salonu, anaokulu..
Kültür evinde Türkçe derslerin yanında, hiç arapça bilmeyen Türkmenlere okul derslerinde faydalı olması için arapça dersi de veriliyor. Hocalar, genç kurtlar, yavru kurtlar, gönüllüler, kitap okumaya gelenler, sınavlara hazırlananlar.. Tarih bilinciyle farkındalık oluşturarak, bir saatini bile boş geçirmeyen gençler yetişiyor. Kültür evi öyle bir yer ki, ilk girdiğimde “burda temizlik yapmak bile ibadet sayılır” dedim içimden.
ki üç gün kurban kesimi ve çeşitli dağıtımlar yapıldı. Çaldığımız kapılardan “Çok bayramlar göresiniz” diyerek uğurladılar bizi. Üstünde tavanı olmayan evler, yalın ayak kıyafetsiz gezen çocuklar da gördük, kahvaltıdan sonra giyinip kuşanıp şeker toplamaya çıkan cıvıl cıvıl çocuklar da. Gece 11’de sokakta yürüyerek kafeye gittik. Yıllardır gidenler bile bunu ilk defa yaşamış Çobanbey’de. Kadınların o saatte dışarda yürüyebilmesi.. Kadınlar kapıların önünde yine yalnızca gözleri görünen kıyafetleriyle ayaküstü sohbet edebiliyordu, buna da şaşırdık..
Reis anlattı, gezdirdi. Çobanbey organize sanayi bölgesine gittik. Üretim ve iş sahası. Ülkelerine dönsünler istediğimiz Suriyeliler dönsün diye, döndüğünde işsiz kalmasın diye, terör örgütleri üç beş liraya kendini patlatacak canlı bomba bulamasın diye vs.
Bana “Gerçekten dönebilecekleri gibi değil mi?” diye sordunuz, bence değil.. Ben olsam şunu sorardım. Biz Suriye’de ne ifade ediyoruz, neden ordayız, şehitler verdik, askerimiz neden bölgede? Biz Suriye’de vatanını seven, rejim karşıtı Arapların ve Kürtlerin de sığındığı bir çınar ağacıyız. Ypg pyd sınır illerimizin içine kadar girmişti. Kendi ülke sınırlarımız içinde bu soysuzlar yol kesip sivil şehit ediyorlardı. Sıklıkla havan topları düşüyordu. Yaklaşık 900 km’lik sınırımız var Suriye ile. Terör örgütleri sınırı geçip, topraklarımızda hakimiyet kurmaya çalışırken biz neden sınır ötesi operasyondan kaçacağız? Fırat Kalkanı, Zeytin Dalı, Barış Pınarı ve Bahar Kalkanı harekatıyla birlikte Suriye sınırındaki teröristleri 30 km daha dışarı atıp, güvenli alan oluşturduk. Şimdi bu bölgede nefes alabilen herkes Türk ordusuna şükrediyor, dua ediyor.
Allah esaret altında olan tüm soydaşlarımıza, faydası olan ve umursayan tüm müslümanlara azatlık nasip etsin. Devletimizin daima yardımcısı olsun. Yokluğunu göstermesin. Dünya Türkleri ve Müslümanlar için de gücümüze güç katsın.
Duygusal, gurur verici ve şaşkınlıkla geçen günler.. Genç kurtları ve kültür evini çok çok çok özleyeceğim. İnşallah yine geleceğim.
Türk, beklenendir. 🤘🏻
-Bir Kurt-Ar Gönüllüsü
